کاشان در یک نگاه

1- موقعيت جغرافيایی
شهرستان ویژه جمعیتی نزدیک به 320 هزار نفر و با وسعتی حدود 9647 کیلومتر مربع دارای چها بخش مرکزی ، قمصر ، نیاسر و برزک می باشد. شهرستان کاشان از لحاظ آب و هوایی ؛ متنوع ودر اکثر فصول و ایام سال برای سفر مناسب می باشد.
نواحی شمالی و شرقی کاشان را دشت کویر احاطه کرده ولی وجود آبادیها و شهرهایی چون قمصر، قهرود، جوشقان، نياسر، برزک، کله، ارمک، رهق، ازناوه،اردهال، استرک و ... و دهها آبادی خوش آب و هوای دیگر در دامنه ها و ارتفاعات کرکس با مناظر زیبای طبيعی و آب و هوای یيلاقی وکوهستانی در انتظار مسافران و ميهمانان شهر تاریخی کاشان است.

فاصله شهر کاشان تا تهران 230 کيلومتر،تا قم 95 کيلومتروتا اصفهان 210 کيلومتر می باشد .کاشان،با قرار داشتن برروی زن جيره بزرگ راههای کشور و واقع شدن بر سرراه اصلی ارتباطی شهرها و استانهای شرقی،غربی ،شمالی و جنوبی کشور دارای موقعيت ممتازی می باشد.

2- موقعيت تاریخی
کاشان هزاران سال است که محل زندگی انسانها و اقوام گوناگون بوده و تمدنی کهن را در خود جای داده است.قدمت تاریخی منطقه کاشان مربوط است به یکی از کهن ترین مراکز استقرار بشر درفلات مرکزی ایران موسوم به سيلک مردمان نزدیک به 7500 سال پيش دراین قسمت که در 2کيلومتری جنوب غر بی کاشان قراردارد، تمدنی را بنيان نهادند که آبادانی کنونی منطقه کاشان می تواند دنباله همان تمدن باشد، هر چند که آنچه امروزه به عنوان کا شان مطرح است هویتی کاملا اسلامی دارد.یک هيئت باستان شناسی فرانسوی به سرپرستی پروفسور رومن گریشمن طی سالهای 1311 تا 1313 شمسی در سيلک کاشان به کاوش وحفاری پرداختند وبا بهدست آوردن آثار سفالين و فلزی از دل تپه ها به نتایج شگفت انگيزی دست یافتند.بر اساس تحقيقات این هيئت، اولين خواستگاه تمدن بشری و اولين سکونتگاه جمعی بشر در دشت و اولين نقطه ای که بشر با استفاده از مصالح ساختمان (خشت خام و ملاط گل ) به ساختن خانه پرداخته است، سيلک کاشان است.علاوه بر منطقه سيلک، مناطقی مانند غار رئيس،آتشکده نياسروآتشکده خرمدشت که مربوط به زمان ساسانيان است برتداوم آن تمدن صحه می گذارد.علاوه بر آثار فوق؛ نویسندگان و مورخين نيز از دیرباز در آثار خود سخن از کاشان به ميان آورده اند؛ از جمله : شرکت اهالی کاشان در جنگهایی که در زمان ساسانيان روی می داده است وپس از آن هجوم عربها به کاشان و آبادانی شهر کاشان در دوران آل بو یه، اهميت پيداکردن موقعيت کاشان درزمان حکومت سلجوقيان وآثار وابنيه ای که از ا ین دوره باقی مانده است و نيز حمله وحشيانه مغولان در قرن هفتم به این شهر، پيمودن راه ترقی در دوران صفویان و آثاری که از این دوره به جای مانده، آثار واخباری که اززمانقاجاریه و نيز دوران مشروطيت داریم، همکاری هایی که مردم کا شان درقیام های مردمی در مخالفت با رژیم پهلوی از جمله 15 خرداد 1342 وادامه آن در انقلاب اسلامی ایران داشتند و ... همه و همه بيانگر موقعيت و جایگاه تاریخی کاشان و حيات تاریخی مردم این دیار از حداقل7500 سال پيش تا کنون در این خطه می باشد.

3- موقعيت فرهنگی
کاشان از جمله شهرهای با سابقه و هویت دیرینه فرهنگی است وعالمان، فقيهان،دانشمندان، طبيبان، فيلسوفان، شاعران ونقاشانی که دراین دیار نشو و نمو نمودهاند ازجمله نام آورانی هستند که نه تنها نام کاشان را پرآوازه کرده ا ند بلکه ا یران وجهان اسلام را اعتباری دیگر بخشيده اند . از زمانهای دیرین مجامع و حوزه های علمی مختلفی در این شهر وجود داشته و هم اکنون نيز در گوشه گوشه شهرعالمان و فرهيختگانی در مدارس علوم دینی و دانشگاهها و مراکز آموزش عالی جرعه نوشان علم و ادب را سيراب می کنند.

4- موقعيت اقتصادی
کشاورزی: منطقه کاشان از ویژگيهای کشاورزی مهمی برخوردار است ، به طوری کهقسمت عمده زمينهای اطراف کاشان زیرکشت پنبه وغله است وهمچنين انواع ميوهها از قبيل انار، انجير، انگور، گوجه درختی، هندوانه، طالبی، چغندر، هویج، شلغم و نيز انواع سبزیجات وصيفی جات از جمله محصولات کشاورزی منطقه کاشان ا ست . پرورش درختان و گل و گياهان داروئی جهت تهيه گلاب و عرقيات گياهی درمنطقه از جایگاه ویژه ای برخوردار است.
صنعت: از نظر صنایع کاشان توسعه مناسبی یافته است و می توان از صنایعیمانند فرش ماشينی، ریسندگی، بافندگی، چینی سازی، ملامين، کاشی سازی،ابزارآلات صنعتی و دهها واحد صنعتی پيشرفته دیگر نام برد که کاشان را به یکی ازمهمترین قطبهای صنعتی کشور تبدیل کرده است .تعداد واحدهای توليدی فعال دراین شهرستان متجاوز از 350 واحد می باشد.
صنایع دستی : در این زمينه کاشان از دیرباز زبانزد و مشهور بوده است ولی با رشد فناوری ماشينی درصنایع، بعضی از صنایع دستی به فراموشی سپرده شده است. در روزگاران گذشته صنایعی مانند قالی بافی، شعربافی، زری بافی، مسگری،کاشيگری، سفالگری، ابریشم بافی، مخمل بافی، زیلو بافی و ... در کارگاههای کوچک رواج داشته است که با مرور زمان و همراه با تحولات اقتصادی - اجتماعی ، یا بعضی ازآن صنایع مثل مسگری و شعربافی، سفالگری، ابریشم بافی رو به دیار فراموشی می رود و یا بعضی از آنها مانند مخمل بافی، پارچه بافی، کاشيگری،قالی بافی در مجموعه های صنعتی بزرگ توليد می شود؛ ولی نه با آن ظرافت و هنرآفرینی که محصولات صنایع دستی برخوردار بودند..